انواع قرداد کار

قرارداد کار دائمی

قرارداد کار دائم یا قرارداد کار غیر موقت ، قراردادی است که در آن مدتی برای قرارداد تعیین نشده است . در واقع این نوع قرارداد بهترین نوع قرارداد برای کارگر است . قرارداد کار دائمی موجب می شود تا کارگر بتواند از مزایای یک کار ثابت برخوردا شد ، زیرا با افزایش تعداد سال های کاری ، مزایای کارگر ازجمله سنوات و بیمه افزایش می یابد . علاوه بر این بعد از خاتمه کار می تواند از مزایای صندوق تامین اجتماعی مانند بازنشستگی و از کار افتادگی استفاده کند .

قرارداد کار موقت

یکی از انواع قرارداد کار ، قرارداد کار موقت است . در این موارد معمولا به خاطر ماهیت کار که جنبه غیر مستمر و موقتی دارد ، به تبع قراردادی کاری هم برای همان دوره منعقد می شود .  اما در تبصره 1 ماده 7 قانون کار آمده است که : ” حداکثر مدت موقت برای کارهایی که طبیعت آنها جنبه غیر مستمر دارد توسط وزارت کار و امور اجتماعی تهیه و به تصویب هیات وزیران خواهد رسید  ” . از این رو قانون کار وظیفه تعیین حداکثر زمان برای انعقاد قرارداد کار موقت را بر عهده وزارت کار و امور اجتماعی قرار داده است تا مانع از انعقاد قراردادهایی شود که به ضرر کارگر است . علاوه بر این در کارهایی که طبیعت آنها جنبه مستمر دارد ، در صورتی که مدتی در قرارداد ذکر نشود ، قرارداد کار دائمی تلقی می شود .

قرارداد کار معین

قرارداد کار معین همانطور که از نام آن بر می آید مربوط به قراردادهای کاری است که بابت انجام یک کار معین منعقد می شوند . برای مثال کارفرما ابزار و وسایل لازم را در اختیار کارگر قرار می دهد تا کارگر خانه رنگ کند . در قرارداد کار معین اگر مطابق قرارداد یک سال یا بیشتر ادامه داشته باشد ، چه به صورت متوالی و چه به صورت متناوب ، کارفرما موظف است برای هر سال سابقه کار بر اساس آخرین حقوق ، مبلغی معادل بک ماه حقوق به عنوان مزایای پایان کار به کارگر پرداخت کند . این موضوع در قراردادهای کار موقت نیز جاری است .
علاوه بر این هر گاه قرارداد کار برای مدت موقت و یا برای انجام کار معین ، منعقد شده باشد ، هیچ یک از طرفین به تنهایی حق فسخ آن را ندارند .